رابطۀ پول و خوشحالی ! بله یا خیر؟!
در جمعی نشسته ام. یکی از دوستان کلیپ کوتاهی از مراسم شمارش کادو های یک عروسی را نشان مان می دهد.
گویا عروسی در یک شهر بندری است. مهمانانِ آن عروسی مبلغ “یک میلیارد و چهارصد و پنجاه میلیون” به عروس و داماد هدیه داده اند.
یکی از دوستان در جمع می گوید وای خوشبحالشون این شاید صد ملیونم خرج نکرده .
از زاویه ی دید و نظر خیلی ها آن عروس و داماد حسابی خوش بحالشان شده وحالا به سقف
آرزوهایشان رسیده اند. و شاید هم سقف آرزوهایشان بلند تر از مبلغ کادو باشد.
همان دوستی که با حسرت به این کلیپ چند دقیقه ای نگاه کرد و با گفتن خوشبحالشون آهی
از سینه برآورد ،خودش با یک ماشین دویست میلیونی در شهر تردد می کند.
او خوب می داند که خیلی ها هستند که توان خرید هیچ ماشینی را ندارند.
یادم می آید خیلی تلاش می کرد و تا خرخره زیر قسط رفت تا این ماشین را بخرد.
احتمالا فکر میکرد نشستن پشت فرمان این ماشین حس خوبی بهش می دهد.
تصورش این بود وقتی این ماشین را داشته باشم نهایت خوشحالی من است .
با شناختی که از او دارم می دانستم که داشتن این مدل ماشین چقدر برایش آرزو بود.
شاید فکر میکرد به سقف آرزوهایش رسیده و خوشحال است و دیگر هیچ چیز نمی خواهد.
این افراد خود را به هر دری می زنند و هر راهی را برای رسیدن به خواسته هایشان امتحان
می کنند چون گمان می برند خوشبختی و خوشحالی در بدست آوردن آن جایگاه یا وسیله است.
تصور می کنند رنجی که از درون آزارشان می دهد حالا به آخر می رسد و آنها خوشحالی را با تمام
وجود در آغوش می گیرند. اما یک چیز را راجع به خودشان نمی دانند.
این افراد گمان می کنند سقف آرزوهایشان کوتاه است می گویند من چیزی نمی خواهم فقط یک ماشین !
در صورتیکه آرزوهای آنها سقف ندارد. وقتی آرزویت سقف نداشته باشد هیچگاه طعم خوشحالی و
آرامش را نمی چشی.
ماشین وسیله ایست که تورا جابجا می کند اما کمک نمی کند تا رابطه ات با همسرت بهتر شود !
اضطراب ،افسردگی و هزاران بیماری که سالهاست درونت لانه کرده را بهبود نمی بخشد.
انسان موجودی است که خواسته هایش تمامی ندارد .تلاش کردن بد نیست
اینکه شادی و آرامش را فقط در “داشتن “بدانیم به بیراهه رفتن است.
هر چقدر تلاش کنی و به وسایل و اشیا و ظواهر برسی در نهایت باز هم چیزهای بیشتری
در این دنیا است که طالب آنها هستی.ا
این فردکه به یک و نیم میلیارد غبطه خورد اگر به این مبلغ برسد با دیدن دارایی شخص دیگری که
مثلا سه میلیارد باشد باز هم غبطه می خورد ،
و اگربه سه میلیارد هم برسد مدل ماشینش را بالاتر می برد اما دو جلد کتاب نمی خواند ،فکر نمی کند ،برای رشد فردی خود زمان نمی گذارد.
و بادیدن ده میلیاردِ یک نفر دیگر آتش درونش شعله ورتر می شود و این چرخه تا ابد ادامه دارد.
بنظر من اینها آرزویی ندارند که سقف داشته باشد یا نداشته باشد .
بی آرزویی ،نداشتن شادی هاست.این افراد هدفی جز پول داشتن و چسبیدن به اشیا و خوراکی ها و ظواهر ندارند.
هدف شان از پول داشتن ارضای خلاء درونی ناشی از کمبودهاست. نه لذت استفاده از داشته ها.
با پول می شود رشد کرد و به بالندگی رسید و هم می شود به ته چاهی عمیق سقوط کرد.
آنها پول را می خواهند چون در گذشته ناکام مانده اند. چون به دست های پُر پول نگاه کرده اند و
رنج کشیده اند و حالا می خواهند به پول برسند تا علاوه بر رفع نیازهایشان کم و بیش تصاویر
نمایشی در شبکه های اجتماعی منتشر کنند.
و با انتشار این تصاویر برای مدت کوتاهی آرام شوند ،چون “فلانی با دیدن عکس های ایشان حسابی میسوزد”!!!
پولِ بیشتر در عده ی بیشماری برای رفع نیاز نیست. بلکه برای سرپوش گذاشتن بر عقده هاست.
پول وسیله ای است که ما را به خواسته هایمان می رساند اما پول هیچ تضمینی نمی دهد که شادی و آرامشی همیشگی به ما ببخشد.
احمقانه است اگر انتظار داشته باشیم از یک مشت کاغذ بیجان شادی دریافت کنیم.
آن هم شادی دائمی !
اگر ما قبل از داشتن پول و رسیدن به خواسته هایمان شاد و خوشحال باشیم با رسیدن به پول و
رفع نیازهایمان نیزخوشحالتر و با آرامش بیشتری زندگی خواهیم کرد .
اما اگر قبل از رسیدن به پول افسرده و ناآرام باشیم با داشتن میلیاردها تومان پول فقط ویترین
زیبایی از زندگی مان به نمایش خواهیم گذاشت و مانند عروسک زیبایی می شویم که از درون پوسیده است.
شادی واقعی از درون ِقلب و روحی آرام نشأت می گیرد . شاد باشید.
ثبت ديدگاه