گفت: به‌نظرم یکی از باگ‌های این دنیا اینه که هرچقدر روی خودت و ارزشهای اخلاقیت کار میکنی آدم‌ تنها تری میشی!

گفتم: ولی این تنهایی اذیتت نمی‌کنه، چون خودت خواستی‌، چون هدفمنده!

جواب داد: بله‌، درسته

سکوت کردیم.

گفتم: من احساس می‌کنم درسته که این انتخاب خودمون بوده، ما انتخاب کردیم که دایره‌ی روابطمون رو محدودکنیم، در ظاهر تنها میشیم اما این تنهایی پر از یادگیری و درخششه! تنهاییم در حالیکه احساس خوبی داریم و در عین حال برای بقیه فرد امن و قابل‌اعتمادی هستیم.

سرش را به علامت تایید تکان داد و گفت: حالا که بیشتر فکر می‌کنم‌ به نظرم این باگ‌ نیست در واقع دنیا ما رو مجبور به خودسازی می‌کنه. خیلی‌ها متوجه نمیشن و نمی‌تونن تنهایی را بپذیرن، دوام نمیارن! آدم تو این مسیر قد میکشه!

گفتم: بنظرم همه‌ی آدمها پتانسیل خودسازی رو دارن اما درصد کمی هستن که شروع می‌کنن و این مسیررو ادامه میدن. چیزی که مهمه دوام آوردن در این مسیره.