یارب تو مرا به نفس طناز مده

با هر چه بجز تست مرا ساز مده

من در تو گریزان شدم از فتنه‌ی خویش

من آنِ توام مرا به من باز مده…

مولانا

 

 

آیا توانسته‌ایم به معنای واقعی عشق را تجربه کنیم؟

عشق سفر است و اگر مسافر این راه شدیم تمام و کمال رشد را تجربه می‌کنیم.

اگر این اتفاق نیفتاد و اگر در عشق هیچ رشد و کمالی را تجربه نکردیم یعنی آنچنان که باید عاشق نبوده‌ایم!

 

آیا در عشق یکرنگ و خالص بوده‌ای؟

آیا عشق روح و جانت را شفا بخشیده و التیام داده؟

آیا در عشق با خودواقعی‌ات روبرو شده‌ای؟ و برای رشد و کمال‌ات وقت گذاشته‌ای؟

آیا عشق سبب شده که حرکت کنی و با تمام قلبت روبه جلو گام برداری؟

آیا عشق از تو فردی بهتر، مثبت‌تر، مهربان‌تر و همدل‌تر ساخته؟

عشق رشد‌دهنده‌است. آنکس که مسافر راه عشق می‌شود، تغییر می‌کند، تغییری زیبا؛ و محال است که روزی از این راه برگردد.‌