از کسانی که با من مهربان بوده‌اند، سپاسگزارم. آنها به من یاد دادند خودم را بازنگری کنم.

از کسانی که مرا تحقیر کردند سپاسگزارم. آنها به من انگیزه دادند تا از نو شروع کنم و هیچوقت تسلیم نشوم.

از کسانی که به من توهین کردند سپاسگزارم. آنهاگوهر ارزشمند وجودم را به من یادآوری کردند.

از کسانی که در غیاب من از من حمایت کردند سپاسگزارم؛ آنها ارزش واقعی دوستی را به من نشان دادند.

از کسانی که در غیاب من از من بدگویی کردند سپاسگزارم. آنها تبدیل به آینه‌ای شدند تا خودم را در آن بنگرم و بهتر بشناسم.

از کسانی که به من “نه” گفتند سپاسگزارم. آنها به من یاد دادند متفاوت فکر کنم، بیشتر درک کنم و اندیشه‌ام را بسط دهم.

از کسانی که با گفتار و رفتارشان، تنفرشان را به من نشان دادند، سپاس‌گزارم. آنها به من یاد دادند چقدر کم می‌دانم و چقدر لازم دارم روی خودم کار کنم.

 

از کسانی که بی‌حوصلگی و کلافگی‌هایم را با صبوری پاسخ دادند، سپاسگزارم. آنها به من یاد دادند، کمی‌ مهربانتر باشم.