در دنیای امروز شاید سخت‌ترین کار اندیشیدن باشد. تامل و اندیشیدن نیاز به سکوت و تمرکز دارد.باید هر روز ، برای دقایقی جایی بنشینی و آگاهانه کنترل ذهن و افکارت را در دست بگیری. کاری که شاید کمتر کسی هر روز آنرا انجام دهد.
نکته اینجاست که اغلب آدمها فکر می‌کنند با ذهن‌آرامی و تامل‌کردن نشاط و شادی واقعی از زندگی می‌رود! از نظر آنها در سکوت ماندن، به دور از هیاهو بودن و با تنهایی خود مانوس بودن غم و افسردگی در پی‌دارد.
به تجربه دریافته‌ام عمیق‌ترین شناخت‌ها با نفوذ به دلِ ناشناخته‌ها میسر می‌شود.
عمیق‌شدن نه تنها خمودگی و افسردگی در پی ندارد، بلکه رشد حاصل از آن به نشاط منجر می‌شود.
رشد با شادی همراه است. همانطور که با دیدن رشد یک گیاه در گلدان کوچک پشت پنجره شادمان می‌شویم، آگاهی و شناختی که از زندگی به دست می‌آوریم باعث بیشترشدن امید و شور زندگی در ما می‌شود.
مهمترین دستاورد این شناخت، عشق به خود است.
شادیِ حاصل از شناخت و تامل، دائمی و ماندگار است، زیرا این شناخت با خود دستاوردهای بی‌نظیری به همراه دارد.
وقتی خودمان را بشناسیم:
- دیگران را نیز بهتر می‌شناسیم.
- با افرادی ارتباط برقرار می‌کنیم که در کنارشان احساس بهتری داریم.
- بر رفتارهای خود آگاه‌تر می‌شویم.
- برای بهبود روابط‌مان وقت می‌گذاریم.
- افراد شبیه ما بر ما تاثیر گذاشته و تلاش می‌کنیم از دایره‌ی امن خود بیرون آمده و چالش‌های جدید را امتحان کنیم.
- و با رفتن به دنیای ناشناخته‌ها تبدیل به انسانی عمیق‌تر می‌شویم.
ثبت ديدگاه