بسیاری از ما در شرایطی قرار گرفته ایم که باید کسی را می بخشیدیم یا مورد بخشش قرار می گرفتیم.
بخشیدن دیگران برای اغلب ما سخت است اما مواردی هم در زندگی مان بوده و یا هست که انتظار بخشش از طرف مقابل داشته ایم.
امروز کلیپی دیدم که در آن خانم روانشناسی می گفت:” دلیل اینکه ما نمی توانیم کسی را ببخشیم و بخشش برایمان سخت است ؛اینست که ابتدا باید بخشش را از دیگران طلب کنیم.”
توضیحی که می توانم در مورد صحبت ایشان بگویم این است :
ما در زندگی دچار خطاها و اشتباهاتی شده ایم . خوب است در صورت پی بردن به اشتباهات مان از شخصی که در حق وی کوتاهی کرده ایم بخشش بطلبیم . تنها در این صورت است که می توانیم دیگران را ببخشیم.
گاهی حرف هایی که در باره ی ناتوانی در بخشیدن می شنوم به برخی افراد حق می دهم که بخشش برایشان سخت باشد.
من فکر می کنم بخشش و بخشیدن یکی از چالش های مهم زندگی یک فرد است. وقتی آدم باید تصمیم بگیرد و عمل کند دچار مشکل و دردسر می شود. شاید به راحتی بگوییم :می بخشم یا فلانی را بخشیده ام ؛ اما با گذشت زمان نمی توانیم زخم های روح مان را،نادیده بگیریم.
همه می دانیم نبخشیدن مارا بیشتر آزار می دهد تا طرف مقابل را. اما همچنان بر نبخشیدن پافشاری می کنیم.
تصور من این است که هر چقدر شخص برای توسعه و رشدفردی خودش اهمیت بیشتری قائل باشد موضوع نبخشیدن برایش آزار دهنده تر می شود ؛زیرا می خواهد از کسی که هست بهتر باشد. جهان را از زاویه ی دیگری بنگرد ، آدم مفیدی باشد و بهتر زندگی کند.
پس اولین قدم را با این هدف برداریم؛ طلب بخشش از کسی یا کسانی که در حق شان کوتاهی کرده ایم و دچار اشتباه شده ایم،سخت است ولی به امتحانش می ارزد.
مطالب بیشتر:
ما رسالت زندگی را نمی آفرینیم آن را کشف می کنیم
ثبت ديدگاه