وقتی صحبت از موفقیت می شود همه ی ما دوست داریم در جایگاه یک فرد موفق بایستیم. فرقی نمی کند مدارک تحصیلی مان و یا انواع مهارت هایی که آموخته ایم چه باشند،ما همواره رویای موفقیت و رسیدن به جایگاهی خاص را در سر می پرورانیم.
رسیدن به خواسته هایمان و هر آنچه در سر داشته ایم ما را به پیگیری و تلاش در جهت موفقیت پیش می برد. اما قبل از اینکه برای رسیدن به خواسته ها تلاش کنیم باید چند سوال از خود بپرسیم:
چرا می خواهم موفق شوم؟ آیا رسیدن به موفقیت را فقط برای ارضای شخصی می خواهم یا هدفم یاری رساندن به دیگران است ؟ آیا می خواهم به جایگاهی برسم که همیشه آرزوی رسیدن به آن را داشته ام تا آسوده و راحت باشم؟آیا این خواسته ی قلبی من است یا فقط برای نشان دادن قدرتم به بقیه است؟ آیا واقعا موفق شدن نشانه ی قدرتمندی من است ؟
اینها سوالاتی است که افرادِ درآرزوی موفقیت بهتر است از خود بپرسند وبه آن پاسخ دهند. در بیشتر موارد آن چیزی که برای یک نفر موفقیت محسوب میشود برای دیگری چندان مهم و جذاب به نظر نمی آید.مثلا در مورد خودم می گویم :”روزی که بتوانم صد صفحه کتاب را با تمرکز کامل بخوانم و یک متن دوهزار کلمه ای بنویسم احساس میکنم موفقم” اما این حس تنها برای من دلنشین است و برای خیلی از افراد موفقیت به حساب نمی آید. نکته ی دیگر راجع به موفقیت این است که: گاهی موفقیت فقط یک یا دوجنبه ی زندگی فرد را در بر میگیرد .مثلا مدیری که در کارش و شرکتی که اداره می کند موفق است و با کارمندان و شرکایش روابط خوب و دوستانه دارد ،اما در روابط عاطفی اش در زندگی شخصی دچار مشکل است. آیا این فرد را می توان در دسته ی افراد موفق قرار داد؟!
در اینجا باز هم به بحث خود شناسی می رسیم. و همان سوالاتی که در بالا مطرح شد در اینجا اهمیت پیدا می کنند. چرا می خواهم موفق شوم ؟ و لیستی از چرا ها برای قدم گذاشتن در مسیر موفقیت مقابل مان ظاهر میشود.
برای رسیدن به موفقیت در هر زمینه ای ابتدا باید خودمان را بشناسیم و همزمان با پیمودن مسیر موفقیت به خودکاوی بپردازیم. احتمالا خیلی از افرادی که تصمیم به موفق شدن می گیرند و شروع به پیمودن مسیر موفقیت می کنند از تاثیر خودشناسی غافلند یا آن را زیاد جدی نمیگیرند اما چیزی که موفق های واقعی را از بقیه ی افراد متمایزمی کند، شناخت خود وتلاش در جهت توسعه ی فردی و بهبود مهارت های ارتباطی است .سخن محمدرضا شعبانعلی درباره ی موفقیت نیز تآمل برانگیز است.

اولین گام موفقیت این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحمل کنی .
-محمد رضا شعبانعلی-