یک نویسنده و تولید کنندۀ محتوا روزانه با ایدههای زیادی مواجه میشود. ایدهها مثل باران بهاری غافلگیرت میکنند، زمانیکه منتظرشان نیستی میآیند و گوشهای از ذهنت مینشینند.
آنوقت است که باید هرچه سریعتر در جایی ثبتشان کنی و گرنه از دست میروند. عمر ایدهها کوتاه است.
هرچه بیشتر بخوانیم و بنویسیم و یاد بگیریم و دربارهی چیزهایی که ذهنمان با آنها درگیر است محتوا تولید کنیم، ایدههای بیشتری راه به ذهن باز میکنند. تفکر و اندیشیدن ما را به ایدههای ناب میرساند.
ما به ایدهها نیاز داریم، همانطور که ایدهها به ما نیاز دارند. ما به ایدهها نیاز داریم چون باید بنویسیم و خلق کنیم، چون آفریدن راهی به سوی رشد و توسعه است. ما با آفریدن توانمند میشویم .ایدهها به ما نیاز دارند که از دانه تبدیل به جوانه شوند، تا شکفته شوند و زندگی ببخشند.
وقتی روزانه به ایدهها فرصت عرضاندام میدهیم، ذهن را به سمت پویایی هدایت میکنیم.حرف زدن دربارۀ ایدهها و نوشتن آنها به رشد و شکوفایی ایده کمک میکند. ایده باید در همان ابتدا که در ذهن مینشیند، به کار گرفته شود و شکوفا شود. یا خوب است و به نتایج درخشان میرسد و یا با شکست روبرو میشود، در هر دو صورت تجربیات خوب و ارزشمندی به ما میدهد.
گاهی یک تیم در یک نشست تبادل ایده میکنند؛ با گفتگو دربارۀ ایدهها و با تبادل نظر به یک ایده برای همکاری میرسند. ما برای انجام هر کار خلاقی به ایده نیاز داریم، ایدهها به کار ما شکلی نو و جذاب میبخشند.
مطالب بیشتر:
چقدر خوب گفتید که ایده از همان ” ابتدا” باید با کار گرفته شود. بعضی وقتها فکر میکنیم ایدهها چون راحت به ذهنمون میرسند یا تعدادشون زیاد هست میشه بعدا بهشون پرداخت و توسعه شون داد اما تجربه شخصی من بهم نشون داده این “بعدا” مساوی میشه با هیچوقت.
مانا باشید
سپاس گزارم جناب سیدزاده. پیروز وبرقرار باشید