امروز در جلسهای که با زهرا داشتم از حواس پنجگانه گفتم. داستان قابپنجره را برایش خواندم و اثرات حواس پنجگانه در نوشتن را شرح دادم.
ساعتی بعد تمرینش را فرستاد. خیلی خوب و کامل فضای روی بالکن و قهوهی عصرانهاش را توصیف کرده بود.
زندگی همین لحظات ساده است که ما خلاقانه توصیفش میکنیم و به شکل تمرین روزانه مینویسیم، گاهی ثبتش میکنیم و گاهی نه، مهم بودن و ماندن در لحظه است.
این روزها بودن را تمرین میکنم.
ثبت ديدگاه