هر تغییر بزرگی در زندگی با خود تنش و آشفتگی به همراه دارد. برای برخی افراد تغییرات هر چند کوچک هم با تنش‌های زیادی همراه است.

همه چیز به خودمان بستگی دارد، اینکه چقدر شرایط را برای پذیرش تغییر آماده کرده باشیم. من فکر می‌کنم اولین گام برای پذیرش تغییر، دگرگونی در بینش ماست.

ابتدا فکر باید تغییر کند تا کم‌کم با شرایط جدید خو بگیریم.

وقتی کم‌کم رشد می‌کنی دیگر نمی‌توانی به روابط قبلی برگردی. قرار گرفتن در جمع افرادی که زمانی هم‌قد و اندازه‌ات بودند، حالا برایت خوشایند نیست. ماندن در کنارشان روح‌ات را خسته می‌کند. تو از آنها دور شده‌ای، فاصله‌ات از روابط قبلی زیاد شده و اگر روزی مجبور شوی برای ساعتی کنار آنها باشی، انگار که از تپه‌ای سقوط کرده‌ای. برای همین است که احساس خوبی در کنارشان تجربه‌ نمی‌کنی، سقوط هیچوقت خوشایند نبوده و نیست.

 

ویژگی‌های افرادی که در مسیر رشد قرار دارند:

  • پیوسته خواهان یادگیری بیشتر و به‌روز‌کردن افکار و ایده‌های خود هستند.
  • احساس خوب و انرژی‌های مثبت روحی را از تنهایی غنی‌خود و  افرادی شبیه خود دریافت می‌کنند.
  • در همه حال امیدوارند و با اقداماتی که انجام می‌دهند امید و باور را در زندگی تقویت می‌کنند.
  • این توانایی را دارند که حال خود را خوب و مطلوب نگه دارند.
  • می‌دانند که یادگیری و آموختن نقطه‌ی پایان ندارد؛ هرجا که احساس کردند خیلی می‌دانند، آنجا نقطه‌ی سقوط است.
  • می‌دانند که عبور از چالش‌ها گاهی به شکست می‌انجامد، اما شکست همواره فرصتی برای یادگیریست، نه یاس و توقف.
  • همیشه در حال یادگیری هستند و این سبب می‌شود اهداف و برنامه‌هایشان رو به جلو و بزرگتر شود.
  • تمرکزشان بر خود، روحیات، زندگی و اهداف‌شان است و از هرچه که تمرکزشان را به‌هم بزند دوری می‌کنند.
  • سپاسگزاری برای موهبت‌ها و قدردانی از هر کسی که کنارشان است، از ویژگیهای بارز آنهاست.
  • می‌دانند که در این مسیر خیلی‌ چیزها و خیلی افراد را ممکن است از دست بدهند و اطمینان دارند چیزها و افراد بهتری را به دست می‌آورند‌.