بارها پیش آمده که در ذهنمان یا روی کاغذ برنامهای مینویسم تا طبق آن عمل کنیم، اما در اغلب موارد موفق نمیشویم.
دیر بیدار میشویم و کارها را به موقع انجام نمیدهیم. یا کاری را که بنظر سخت میآید به بعد موکول میکنیم.
چرا نمیتوانیم یک روز خوب و پُربهره داشته باشیم؟
ما کارهایی را با اشتیاق انجام میدهیم که حس خوبی نسبت به آنها داریم. بهتر است کارهایی را که بیشتر انجام وظیفه است یا بنظر سختتر میآید را اول انجام دهیم و کارهایی را که کشش و میل بیشتری به آنها داریم را در اولویت بعدی قرار دهیم. در واقع کارهایی که مورد علاقهی ما هستند پاداش انجام کارهایی است که به انجام آنها میل کمتری داریم.
مثلا من، به شستن ظرفها میل و رغبتی ندارم اما یک ربع برای آن زمان میگذارم و وقتی کار انجام شد پاداش من نوشتن و آزادنویسی روزانه است.
در طول روز به همین شکل کارهای مختلفی انجام میدهم تا روزم را به یک روز با بهرهوری بالا تبدیل کنم.
نکتهی دیگر برای داشتن یک روز پُرکار انجام چالشی است که میتوانیم با افرادی که با ما هم دغدغه هستند، انجام دهیم.
زمانی را مشخص کنیم و طبق آن زمان کار را انجام داده و پس از آن اطلاع بدهیم و درباره روند کار توضیح بدهیم.
تجربیاتی که میان ما رد و بدل میشود ارزشمند و موثرند. ما با برنامهای هدفمند و منسجم به دستاوردهای درخشانی خواهیم رسید.
ثبت ديدگاه