دیروز برای درمان ریشه‌ی دندانم به یک کلینیک دندانپزشکی رفتم. دو هفته قبل خانم دکتری که متخصص درمان ریشه بود با دیدن عکس رادیوگرافی مرا برای مشاوره به جراح لثه معرفی کرد. یک هفته طول کشید تا توانستم یک وقت ۵ دقیقه‌ای برای مشاوره با جراح لثه بگیرم. آقای دکتر با دیدن عکس دندانم‌گفت این‌دندان کشیده شود، بهتر است. ریسک کار بالاست. اگر عصب‌کشی شود، ممکن است نتیجه‌ی خوبی نداشته باشد. پیشنهاد دکتر ایمپلنت بود.
این تصور که دندانم را از دست بدهم و ایمپلنت کنم آزارم می‌داد. برای همین مخالفت کردم و گفتم ریسکش را می‌پذیرم و می‌خواهم دندانم را نگه دارم. دکتردر پرونده‌ام نوشت: امکان موفقیت پس از کار در دندان شش بالا سمت چپ فقط ۴۰ درصد است و به اصرار بیمار دندان تحت درمان قرار می‌گیرد و حفظ می‌شود.
دیروز یک‌ساعت و ربع متخصص درمان ریشه روی دندانم کار کرد. یک‌ساعت دهانم با گیره باز نگه‌داشته بود. روی صندلی دندانپزشکی طوری دراز کشیده بودم که سرم از پاهایم پایین‌تر بود و یک ساعت و ربع در همین حالت بودم. انواع مواد ضدعفونی کننده ترش، شور و بدمزه را توی دهانم حس کردم. در اواخر کار دکتر گفت: تصمیم منطقی و درستی بود که دندانت را نگه داشتی بافت دندانت خوب است و ارزش نگهداری را دارد.
حالا دقت و احساس مسئولیت بیشتری نسبت به سلامت دندانم دارم. با خودم فکر کردم حساسیت من به سلامت دندانهایم و پافشاری بر روی خواسته‌ام که نگه‌داشتن دندانم بود، با اینکه اطلاعاتی در این زمینه نداشتم؛ اما نتیجه‌ی مطلوبی داد.
البته همیشه اینطور نیست، گاهی بر روی خواسته‌مان پافشاری می‌کنیم و انرژی زیادی صرف می‌کنیم اما به نتیجه دلخواه نمی‌رسیم.
حالا که مشکلم برطرف شده با خودم فکر میکنم طی روزهای گذشته چقدر لحظه‌ها را برای خودم سخت کردم و چقدر انرژی گذاشتم تا با سه پزشک مشورت کنم و برای دیدار هر کدام یک هفته در نوبت بودم.
اگر این تلاش‌ها و سماجت من کارساز نبود و در نهایت به ایمپلنت می‌رسید چه احساسی داشتم؟
بی‌شک بخاطر تلاش و پافشاری‌های بی‌ثمر حس ناخوشایندی را تجربه میکردم. و بعد به این نتیجه می‌رسیدم، دلیلی نداشت اینقدر سماجت به خرج دهم!
این چالش‌ها برای من درس زندگی‌اند. هربار که موانعی سر راهم سبز می‌شود و کوششی که برای عبوراز موانع انجام می‌دهم، یک پله مرا به سمت آگاهی و رشد بالا می‌برند. من هر بار پس از گذر از موانع درس ارزشمندی می‌آموزم و با قلمم آنرا به یک اثر ماندگار مبدل میکنم.
سلام بیتا جان
خداروشکر که مشکل دندانتان برطرف شد.
کاش همگی یادبگیریم که کجا باید وقت و انرژی بگذاریم و به سمت مقصدمان حرکت کنیم و کجا باید دست بکشیم و به مسیرمان بیاندیشیم.
سپاس معصومه جان. برقرار باشی
خیلی عالی بود بیتا جان. پایدارباشی.
ممنونم از محبتت ندا جانم