برای اینکه در هر کاری موفق شویم اولین چیزی که به آن نیاز داریم، چرایی یا انگیزه‌ایست که ما را به سمت آن کار سوق داده است.
آیا نوشتن نون و آب می‌شود؟
این پرسشی بود که چند روز قبل یکی از کاربران در اینستاگرام از شاهین کلانتری پرسید. قبل از اینکه شاهین به پرسش آن کاربر جواب بدهد، در چند ثانیه تمام لحظاتی که در حال نوشتن کتابم بودم و بعد مراحل قرار داد با ناشر و درنهایت چاپ کتاب از سرم گذشتند.
دلم میخواست می‌شد جواب آن کاربر را من می‌دادم. البته من در حال تماشای لایو ذخیره شده بودم. و چندین ساعت از لایو گذشته بود.
پاسخ شاهین این بود:« به هر کاری که وارد می‌شوی اگر با عشق و علاقه باشد و تمام انرژی خود را برای کارت بگذاری به پول هم می‌رسی. اما یادتان نرود که در هر کاری انگیزه و چرایی مهم است.»
وقتی به دورۀ محتوا وارد شدیم اولین تکلیف و شاید مهم‌ترین تکلیف دوره، چرایی کاری بود که در حال انجام آن بودیم. ما در دورۀ پرکاری و پولسازی شرکت کرده بودیم و می‌خواستیم با کار درست و هدفمند به پول برسیم.اما چگونه؟
تمرکز، دقت، مطالعه و نوشتن درباره چرایی محتوا و موضوع تخصصی‌مان بود که مسیرمان را برایمان مشخص کرد. بقیۀ کار و ادامه دادن برعهد‌ۀ خودمان بود که چقدر با اشتیاق و پشتکار و سختکوشی برای رسیدن به هدفمان تلاش کنیم.
نوشتن هم از بقیۀ کارها مستثنی نیست. انرژی، وقت و تمرکز زیادی می‌طلبد. به قول شاهین اگر دغدغۀ ما فقط پولدار شدن باشد، خب صدها راه دیگر برای پولدار شدن وجود دارد.
نوشتن و نویسندگی جدیت می‌طلبد. باید به نوشتن عشق بورزی و هر روز قسمتی از زمانت را به نوشتن و مطالعه اختصاص بدهی. اگر چند روز از نوشتن فاصله بگیری، برای شروع دوباره به نقطۀ صفر بازمی‌گردی. بنظر من نوشتن برای کسی که عاشق آن نیست، نون و آب نمی‌شود. اگر عشق به نوشتن در شما وجود ندارد، ننویسید.
از ابتدای راه‌اندازی وبسایتم تا الان این اولین مطلبی است که در آن از واژۀ “ننویسید” استفاده کرده‌ام.
من در اغلب مطالبم به خوانندگان وبلاگم نوشتن و بسیار نوشتن را توصیه کرده‌ام.
نوشتن خوب است. شما را به‌روز، سرزنده و خلاق نگه می‌دارد. شاید روزی به پول برسد. سختکوشی بالاخره جواب می‌دهد. یک نویسنده باید سالها انگشتهایش را برکیبورد بکوبد و قلم فرسایی کند، انرژی و زمان بگذارد. محتوایش باید ارزشی به مخاطب اضافه کند. از خواب و تفریحاتش بگذرد و بهترین کارهایش را رایگان با عشق منتشر کند بدون هیچ چشم انداز روشنی.
به جز عشق به نوشتن چه واژۀ دیگری می‌توان در پاسخ به پاراگراف بالا گفت؟
مطالب بیشتر:
تجربه نگاری|چگونه نوشتن را به زندگی‌ام آوردم
آیا شما هم دچار کمبود ایده هستید؟|سی ایده برای نوشتن
ثبت ديدگاه