وقتی صحبت از برنامهریزی و هدفگذاری میشود به اولین نکتهای که باید دقت داشته باشیم همسو بودن فعالیتها با هدفهاست. اگر دراین مسیر با برنامهریزی دقیق پیش برویم میتوانیم به نتیجه امیدوار باشیم.
گام به گام تا رسیدن به هدف
۱٫برنامهریزی با توجه به اولویتها باشد.دغدغهی ما با اهدافمان همسو باشد.
۲٫ قدمهای کوچک و مداوم و رو به جلو برای رسیدن به هدف
۳٫ یادگیری مهارت و دانشی که ما را به هدفمان نزدیکتر میکند.
۴٫ نترسیدن و اقدام کردن
۵٫ ممکن است در قدمهای اول با شکست مواجه شویم.
۶٫ شکست جزئی از مسیر دستیابی به هدف است. اگر شکست نخوریم یاد نمیگیریم و رشد نمیکنیم.
۷٫ گاهی درمسیرمان لازم است دست دیگری را بگیریم و با هم پیش برویم.
۸٫ هیچ دستاورد قابل توجهی بدون تلاش به دست نمیآید.
۹٫ مسیر رسیدن به هدف را به چند قسمت تقسیم کنیم و پایان هر قسمت تجربیات خود را به اشتراک بگذاریم.
۱۰٫ با افرادی که پیش از ما این مراحل و دشواریها را گذراندهاند حرف بزنیم و کمک بگیریم.
۱۱٫ برای اینکه به هدفمان برسیم باید توانایی اداره کردن شرایط و محیطمان را داشته باشیم.
۱۲٫ باید از لذتهای کوتاه مدت چشمپوشی کرد و با جدیت به کار چَسبید.
۱۳٫ نا امیدها ،نا امیدت میکنند. غم زدهها، غم زدهات میکنند، در مسیر دستیابی به هدف واژهها و جملاتی را میشنویم که مفهومشان این است:« مطمئنی که میتوانی؟» و «شاید نتوانی» و یا « خیلی سخت است،نمیتوانی». اما من مطمئنم که میتوانم پس تو هم میتوانی.
۱۴٫ همهی انسانها توانایی و استعداد رسیدن به هدفشان را دارند،یکی زودتر میرسد یکی با تمرین و کار بیشتر به هدفش میرسد.لازمهی دستیابی به اهداف تکرار و تکرار است.
۱۵٫ امید واژهای است که در گوشه و کنار زندگی من حضور دارد. اگر به برنامهها و اهداف کوچک در مسیر احساس خوبی داشته باشیم ، چیزی که مهم است لذت از انجام کارهاست نه خودِ هدف. نگاه به دور دستها ممکن است تنش و اضطراب بهمراه بیاورد ،احساس خوب در لحظه انرژی و عمل را در ما افزایش میدهد.
مطالب بیشتر:
برنامه ریزی و دستیابی به اهداف
چگونه دامنهی واژگان را افزایش دهیم؟
تجربه نگاری | سیصدمین پست و آموختههای من
ثبت ديدگاه