امروز با یک نفر درباره‌ی نوشتن کتاب صحبت می‌کردم. می‌گفت مدتی پیش حالش خوب نبوده و پزشک برایش نوشتن را تجویز کرده. البته سه گزینه مقابلش گذاشته :خوشنویسی،نقاشی و نوشتن روزانه؛ و از میان سه گزینه او نوشتن را انتخاب کرده است.

وقتی به خودم رجوع می‌کنم ،می‌بینم در تمام سالها نوشتن یک جور همدم برای من بوده، کاری که همیشه احساس خوبی به آن داشته‌ام.

گاهی با خود فکر می‌کنم چقدر خوب که نوشتن مرا انتخاب کرده است و من نوشتن را.

من به افرادی زیادی توصیه می‌کنم بنویسند،نوشتن یک جور درمان است. البته باید ادامه داشته باشد وبه طور منظم و مداوم باشد.

پشتکار سبب برتری ماست. همانطور که هری گلدن گفته :

تنها چیزی که به بدبیاری غلبه می‌کند سختکوشی است. 

برایت نوشتن تجویز می‌کنم، هرچه بیشتر ،بهتر. از روزی یک صفحه تا روزی پنجاه صفحه.

برایت تنهایی خود خواسته تجویز می‌کنم؛ روزی حداقل یکساعت.

برایت گپ‌های دوستانه و تماس‌های تصویری با کسانی که دوستشان داری تجویز می‌کنم.

برایت چای و کیک عصرانه در کنار خانواده تجویز می‌کنم،حرف زدن ،گوش دادن ،سربه سرشان گذاشتن وخندیدن.

ما این روزها بیشتر از همیشه به خلاقیت و ایده‌ نیاز داریم. به راههایی برای متفاوت اندیشیدن و خلق کردن.

 

مطالب بیشتر:

برنامه ی روزانه ی من 

 نوشتن و رهایی از لحظات تلخ