داستان نویسی، دقت کردن ،ثبت کردن و بازسازیِ زوایای مختلفِ اتفاقات روزانه است.
هر روزه رویدادهای مختلفی در اطراف ما رخ می دهند .موجی از اطلاعات مختلف از طریق شبکه های اجتماعی و افرادی که با آنها در ارتباطیم به سوی ما روانه می شوند.
همین اتفاقات می توانند سوژه های خوبی برای ثبت کردنِ خاطرات روزانه یا آزاد نویسی باشند.
یکی از مهارتهایی که در نوشتن داستان به ما کمک می کند تغییر و بازسازی در این نوشته هاست. می توان از دل همین روزنوشته های معمولی داستانهایی جالب و خواندنی نوشت.
می توان رویدادها را دست کاری کردو آغاز یا پایان متفاوتی برایشان نوشت. می توان در دل این داستانها ،آدمهای جدید ،حوادث شگفت یا مکانهایی تازه آفرید.
همه ی قصه ها از یک جرقه در ذهن نویسنده پدید می آیند؛ یک جمله، یک برخورد ،یک اتفاق، یک تجربه و…
نویسنده دیده ها و شنیده ها را ثبت می کند و این یادداشتها به مرور به شکل داستان در می آیند.
نویسنده،زندگی درونی انسان معاصر را به طور مختصر و مفید و به نحوی نافذ می‌گشاید. کنستانتین فدین
نوشتن داستان چیزی شبیه مدیتیشن است. تمرکز و آرامش در حین نوشتن ضروریست.
گاهی قصه های ما از دلِ کتابها پدید می آیند، دست و پای خلاقیت از میان واژگان کتابها بیرون می زند و بر ذهن ما می نشیند و حوادثی نو می آفریند.
آنگاه که آدمی، زن یا مرد، راه و رسم خوب زندگی کردن را فراگرفت، راه‌های گوناگونی را برای بیان حال خود در پیش می‌گیرد، نوشتن یا چیزی برتر از آن، در این شمار است. اسلون ویلسون
مطالب بیشتر:
ثبت ديدگاه