مهمترین هدف من رشد فردی‌ست. این افتخار نصیبم شده که در مسیرم آموخته‌هایم را با عزیزانی که دغدغه‌ی رشد دارند، به اشتراک بگذارم. (پرسشهای زیر در دایرکت اینستاگرام و فرم‌‌تماس فرستاده شده‌اند.)
شما می‌توانید سوالتان را در کامنت بپرسید.در حد توان پاسخگو خواهم بود.
پرسش
سلام. در پاسخ به این مطلب شما:
چگونه از افرادی که آزارمان می‌دهند، دور شویم؟
— کسی که مدیری دارد که مصداق واقعی ابلهان است، چه باید کند؟ نه می تواند او را کنار بگذارد؛ و نه می تواند جوابش را ندهد.. راهکار شما چیست؟؟ پیشاپیش ممنونم.
پاسخ
ممنونم که وقت گذاشتید و این مطلب رو مطالعه کردید.
پیشنهاد میدم، سعی کنید مهارت خودتون رو در کار اونقدر بالا ببرید که جایی برای ایراد و اشکال از شما نباشه.
نکته‌ی دیگه تا جایی که امکان داره سعی کنید فضا رو جوری مدیریت کنید که مسئله یا بحثی پیش نیاد. در صورتی که به شما بیخودی گیر داد، تمرین کنید آرامش لفظی و ظاهری خودتون رو حفظ کنید. در صورت امکان برای دقایقی محیط رو ترک کنید. ( ممکنه براتون سخت باشه ولی حتما تمرین کنید. مطمئنا” نتیجه خوبی میگیرید.)
اگر انتقاد تندی شنیدید یا بدتر اگر توهینی شنیدید با تندی و توهین پاسخ ندید. ( منظور اینه مثل خودش با اون رفتار نکنید. متفاوت باشید) .
آرامش کلام میتونه نفر مقابل رو خلع سلاح کنه. مودبانه پاسخ بدید، با نهایت آرامش و ادب از خودتون دفاع کنید اما سکوت نکنید.
در محل کار از مسائل حاشیه‌ای و حرف و حدیث‌ها دور باشید و تمام تمرکز و انرژی جسمی و روحی‌تون رو ، روی کارتون بذارید.
بذارید مدیرتون ببینه و متوجه بشه که شما نسبت به کارتون فرد مسئولی هستید و برای این سازمان، موسسه یا جایی که مشغولید ارزش قائلید.
اگر مدیرتون حرفی میزنه و بعد عمدی یا سهوی فراموش میکنه(راحت بگم اگه از اون مدیرایی هست که زیر حرفش میزنه) کاری که ازشما خواسته رو به صورت مکتوب ازش بخواین.
در بین همکاران پشت سر مدیر حرفی نزنید، این احتمال رو بدید که به گوشش میرسه.
اگر به توانایی خودتون اطمینان دارید و اگر صددرصد مطمئنی که امکانش هست در قسمت دیگه‌ای در این سازمان منتقل بشی، جاتون رو تغییر بدید.
البته تغییر جا آخرین گزینه‌ست. بنظر من در اغلب موارد میشه با رفتار مدیریت شده و کنترل شده و کمی آرامش ، کم‌کم روابط رو به سوی بهبودی سوق داد.
اول روی خودتون و بهبود شرایط کار کنید، شما میتونید بعنوان یک کارمند فهیم درس خوبی به مدیرتون بدید.
موفق باشید.
پرسش
سلام. مشکل من اینه که نمیتونم جواب ندم. هر حرفی که می‌شنوم در محل کارم یا توی خونه بین دوستان باید حتما بلافاصله جواب بدم. خیلی وقتها بعد از جواب‌دادن پشیمون میشم. مخصوصا وقتی با پدر و مادرم حاضر جوابی میکنم و یا با رییسم . من برای هر حرفی یک جواب دارم که سریع و رک میگم و اغلب بعدش پشیمون میشم.
پاسخ
سلام. ممنونم که وقت میذارید و مطالب سایت رو می‌خونید.
یکی از مواردی که در بین افراد رواج داره و میشه گفت بعنوان یک اصل جا افتاده اینه که همیشه در هر شرایطی باید یک پاسخ شُسته رُفته داشته باشن تا بنظر خودشون طرف مقابل رو سرجاش بنشونن. فکر میکنن اگر جواب ندن به ضعفشون اعتراف کردن.
بیایین واقع بین باشیم. در خلوت خودمون فکر کنیم اگر واقعا اشکال و ایرادی در کار ما یا رفتار ما هست به اون اعتراف کنیم. مثلا بگیم: ” بله این مورد رو قبول دارم ، کم کاری کردم یا با این کارم_این رفتارم _ هیجان زده عمل کردم؛ اما مواردی هم بوده که این اتفاق نیفتاده. (اشاره به کارهای درست و رفتارهای مثبت)
گاهی ما با افرادی وارد بحث میشیم که دنیای ما با دنیای اون آدم فرسنگها فاصله داره. بنظر من وقتی در موقعیتی قرار میگیری که میخوای جواب طرف مقابل رو بدی اول کمی فکر کن. منظورم اینه که شتاب‌زده جواب نده. ممکنه فکر کنی که خب برم مثلا یکی دو ساعت یا یک روز فکر کنم و فرداش جواب بدم چه فایده‌ای داره؟ همون لحظه باید طرف رو سر جاش بنشونم تا دلم خنک بشه!
چیزی که در پاسخ دادن مهمه، ارزش و اهمیت اون رابطه‌ست. بستگی داره طرف مقابل شما کی باشه. پدر و مادر یا دوست، همسر و یا رییس و همکار.
چه چیزی برات اهمیت داره؟
این ارتباط چقدر برات ارزشمنده؟
با لحن تند جواب دادن یا بقول معروف طرف رو سر جاش نشوندن، چه چیزی تغییر میکنه؟
اینا سوالاتی هست که باید از خودت بپرسی و بهشون فکر کنی. و به اون حالت پشیمونی خودت بعد از پاسخ دادن هم فکر کنی.
بنظر من اگر جوابی که میخوای بدی مشخصه و نیازی به فکر کردن یا جستجو و تحقیق بیشتری نداره همون موقع جواب بده.
مثلا: پدر شما میگه صد بار گفتم چراغ حیاط رو خاموش کن چرا تو گوشت نمیره؟
اگه شما فراموش کردی .عذر خواهی کن و بگو فراموش کردم پدر جان و قول میدم تکرار نشه.
این خیلی بهتره تا بگی، چرا به فلانی و فلانی که صد بار چراغ رو خاموش نکردن گیر نمیدی، فقط بلدی سر من غُر بزنی.
این جور پاسخ دادن، باعث میشه پدر شما دوباره جوابی داشته باشه و تازه اسم دو نفر دیگه هم اوردی و اونا هم قاطی بحث و ماجرا میشن.
در رابطه با محل کار و رییس‌تون هم بهتره با آرامش و کمی خونسردی پاسخ بدید. وقتی به کار شما انتقادی میشه اگر بدون فکر و هیجان زده پاسخ بدید در واقع رفتار تند و بدون فکر شما بیشتر توی ذهن اونا می‌مونه تا اشکال کارتون.
شما با یک رفتار آرام و پذیرش اشتباه و سعی در تصحیح اشتباه و بهبود کارتون نشون میدید شخصیت قدرتمندی دارید. کسی که به اشتباهات خودش آگاهه و روی اونا کار میکنه ،نشون میده که توانمند و قابل احترامه.
دفعه بعد اگر باز موردی پیش بیاد رییس یا همکارتون با لحن ملایم و محترمانه‌تری درخواست‌شون رو بیان میکنن.
فراموش نکنیم هر قدر روی اشتباهات و رفتارمون کار کنیم و به سوی بهترشدن بریم، آرامش بیشتری رو تجربه می‌کنیم و روابط دوستانه‌تری خواهیم داشت.
موفق باشید.
پرسش
سلام خانم کیهانی، من میخوام یه وبلاگ بزنم و در زمینه توسعه‌فردی شروع به نوشتن کنم، اما نمیخوام به اسم خودم باشه، ترجیح میدم یک اسم مستعار بذارم. نمیخوام کسی بفهمه من وبلاگ دارم، مخصوصا همسرم. میخوام نظرتون رو بدونم.
پاسخ
سلام دوست عزیز
از اینکه نوشتن انتخاب شماست بهتون تبریک میگم.
درست کردن یک وبلاگ و نوشتن خیلی عالیه و حتما اینکار رو در اولین فرصت انجام بدید. پیشنهاد میدم سایت بزنید و حتما با نام و نام‌خانوادگی خودتون.
برای یک نویسنده در حوزه توسعه فردی اولین چیزی که مهمه پذیرش و قبول خودشه. برای خودتون مشخص کنید “چرا دغدغه‌ی نوشتن در حوزه‌ی توسعه فردی رو دارید؟” نوشتن و ماندن در حوزه توسعه‌فردی نیاز به صرف زمان طولانی داره. سالها باید بنویسی و هیچوقت توقف نکنی. مسلما با تداوم تغییرات چشمگیری نصیبتون میشه.
به نظر من اولین گام در این مسیر راه‌اندازی یک وبسایت با اسم خودتون هست. شما میخواین روی توسعه‌ی‌فردی کار کنید پس باید نقاب رو بردارید و خودتون رو تمام و کمال ابراز کنید.
مرسی که جواب سوالات دیگران رو به اشتراک‌گذاری میکنید. این مطالب برای ما هم مفید خواهد بود.
سپاس‌گزارم که مطالعه میکنید.