یک
بزرگترین درس زندگی این است که گاهی احمق‌ها هم درست می‌گویند.
وینستون چرچیل
گاهی نظرات و حرفهایی می‌شنویم که به مذاق‌مان خوش نمی‌آید و ما را عصبانی می‌کند اما موضوع اینست که اگربدون تعصب و منطقی فکر کنیم، می‌بینیم طرف مقابل بهتر از خودمان، ما را دیده و قضاوتش تقریبا درست بوده است. اعتراف به این موضوع گاهی دشوار است اما پذیرش آن نشان از شهامت ماست.
دو
وقتی در صفحه‌ی اینستاگرامم پست درباره‌من را منتشر کردم، پیامی در دایرکت گرفتم که توضیح بیشتری درباره خودشناسی می‌خواست. چون من در پستم از تاثیر خودشناسی بر نوشتن و توسعه‌ی فردی گفته بودم. به طور مختصر در چند خط توضیحاتی نوشتم و برایش فرستادم. وقتی صحبت از خودشناسی می‌شود برای خیلی‌ها سخت و موفقیت در آن دوراز دسترس بنظر می‌رسد؛ البته که مسیر شناخت خود، آسان و بی‌دردسر نیست. این راهِ ناهموار سالهای سال میزبان، مسافران سختکوش و امیدوار است. سخت است اما تاثیر فوق‌العاده‌ای دارد.
سه
این روزها هوس خواندن رُمان به سرم زده. حس میکنم با خواندن رُمان روزهایم لطیف و پُرطراوات می‌شوند! بنظر من داستانها به زندگی روح می‌دمند. می‌توان در لابه‌لای داستانها زندگی را ازنو ساخت. می‌توان به روزمرگی‌ها و پژمردگی‌ها روح سبز و تازه دمید. داستانها زندگی را احیا می‌کنند. باور کنید.
دارم فکر میکنم بد نیست گاهی از دید آدمهای مختلف قضاوت شویم. آدمهای احمق، خیلی باهوش، آدمهای عصبانی، آدمهای حسود، شاید آنها درست تر و دقیق تر قضاوت مان کنند.