اپرا وینفری در کتابش 《با اطمینان می‌دانم که…》 گفته :

تکامل انسان مثل یک حفاری مادام‌العمر است که در آن باید تمام مشکلات درونی‌تان را آشکار کنید. گاهی آن‌قدر سخت است که انگار دارید کلیمانجارو را بیل می‌زنید و همه‌اش به سنگ می‌رسید.

امروزه ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که ناچار به تغییریم. اگر تغییر نکنیم و با توجه به شرایط خود را مجهز نکنیم، در لابلای چرخ‌دنده‌های زندگی لِه می‌شویم.

تکامل هر لحظه و هر روز اتفاق می‌افتد. سخت است انسانی زندگی کردن در میان آدمهایی که تنها به خودشان و همان لحظه فکر می‌کنند، بدون اینکه یک لحظه به عواقب حرفشان یا کارشان بیندیشند.

تکامل روندی‌ست که ممکن است طی ماهها یا سالها نتایج در خور توجهی نصیب‌مان نشود، اما یک سوال پیش می‌آید؛ آیا ما تکامل را انتخاب کرده‌ایم که به دستاورد قابل توجهی برسیم؟

اصلا چرا باید زندگی‌ام را متحول کنم و به تکامل برسم؟

سوال خوبی است. سالها قبل که به تغییر و تکامل فکر نمی‌کردم در زندگی هیچ هدف خاصی را دنبال نمی‌کردم. زندگی تکرار بود و تکرار. روزمرگی تارهایش را به دور من تنیده بود؛ وقتی به آن روزها فکر می‌کنم، احساس شرمندگی می‌کنم؛ ذهنی کوچک و بسته!

چه چیز باعث شد تارهایی که به دورم تنیده شده بود پاره کنم و به دنیای تغییر و کمال قدم بگذارم؟

در مسیر زندگی اتفاقاتی رخ می‌دهند و ما را به ته چاه حقارت می‌کشانند. گاهی خُرد می‌شویم، گاهی طرد می‌شویم گاهی گمان می‌کنیم که کسی می‌آید و دست ما را می‌گیرد و باعث تغییر زندگی‌مان می‌شود؛ زهی خیال باطل!

به روشنی دریافته‌ام هیچکس جز خودم نمی‌تواند تارهای تنیده‌ی دور ذهنم را پاره کند و مرا از زندانی که در آن هستم نجات دهد. ناجی خودِخودِ منم.

کافیست نوع نگاهم را تغییر دهم. کافیست ذهنم را به سمت اهداف جدید و دنیایی متفاوت با آدمهایی متفاوت بکشانم. کافیست کتابهایی که میخوانم، پیج‌هایی که دنبال می‌کنم را تغییر دهم. سپس همه چیز تغییر می‌کند. به آرامی تغییر می‌کند. باید صبور باشیم.

به روشنی دریافته‌ام وقتی نگاهم به زندگی تغییر کند، عادتها و اولویت‌هایم تغییر می‌کنند، آدمهایی که همفکر من هستند به سویم سرازیر می‌شوند و افرادی که هیچ کمکی به تکامل من نمی‌کنند، خودبخود از زندگی‌ام حذف می‌شوند.

این تاثیر تکامل است. دشوار است؛ بقول اُپرا تکامل شبیه بیل زدن کلیمانجارو است. انرژی زیاد و روحیه‌ای قوی می‌طلبد، باید خستگی‌ناپذیر، سرسخت و متمرکز باشی. مسیر تکامل لذتبخش و آگاهی‌دهنده است؛ هر چه بگویم کم است، ارزش و قدرتش در کلمات نمی‌گنجد؛ باید تجربه‌اش کنی. آماده‌ای؟