تنها کسانی قدر دان شادیها هستند و ریز ترین شادیها را سپاس می گزارند ،که تلخی ها و سختی های بسیاری را پشت سر گذاشته باشند.
ارزش لحظه ها ، ساعتها و روزهای زندگی برای یک بیمار که پزشکان از او قطع امید کرده اند و درمانش را متوقف کرده اند، بسیار ارزشمند تر از کسی است که سالم و سلامت است و راست راست راه می رود و از زمین و زمان شاکی است.
دادن یک اسباب بازی کوچک و معمولی به کودکی که هرگز لذت لمس کردن یک اسباب بازی را تجربه نکرده، در مقایسه با دادن اسباب بازی به کودکی که از زمین تا سقف اتاقش انواع و اقسام اسباب بازیها وجود دارند و دهها مثال دیگر از این دست نشان می دهد که ناسپاسی در ذات انسان است.
دیروز در اینستاگرام پستی دیدم از خانمی که بلاگر هستند و در صفحه شان همه جور تبلیغات از لباس و خوراکی و لوازم خانگی و تزیینی و…. ارائه می کند. چیزی که توجهم را جلب کرد یکی از کامنتها بود که خانمی خیلی واضح نوشته بود من به تو حسادت می کنم !
وقتی این مدل کامنتها خصوصا از خانمها می بینم متاثر می شوم. من فکر می کنم چیزی که اغلب خانمها به آن نیاز دارند عزت نفس است، با خودم می گویم :” کاش یاد بگیرند ، هرجور که هستند با هر ظاهر و وضعیتی که دارند خودشان را بپذیرند و دوست داشته باشند.”
تصور می کنم زنهای کشور ما نیاز شدیدی به آگاهی و خودباوری دارند،کاش بیشتر مطالعه می کردند،کاش یاد بگیرند خودشان را باهیچکس مقایسه نکنند، کاش به جای گذراندن وقت در آشپزخانه و شبکه های اجتماعی بیشتر به کتاب خواندن و نوشتن روی بیاورند، کاش یاد بگیرند ارزش ها را در ظواهر و اندام و زرق و برق ها نبینند ،کاش …. کاش میشد حرفی زد ،کاری کرد تا باورها و عقایدشان را کمی تغییر دهند!
مطالب بیشتر:
ثبت ديدگاه