احتمالا با افرادی برخورد داشتهاید که با دیدن سادهترین، کوچکترین و عادیترین چیزها به وجد میآیند، افرادی که همه چیز را زیبا میبینند و به سادگی شاد میشوند. شاید به این افراد عنوان الکیخوش و خوشبین بدهند، اما واقعیت اینست، تا زمانیکه رنج را تجربه و درک نکرده باشی، نمیتوانی از سادهترین و عادیترین چیزها شاد شوی و لذت ببری. تا زمانیکه تلخی را تجربه نکرده باشی نمیتوانی لذت شیرینی را درک کنی.
در مواجهه با رنج اصلیترین مسئله پذیرش آن است، پذیرش به ما قدرت میدهد تا تصمیمات درستتری بگیریم تا برای رشد و بالندگی خود برنامهریزی کنیم و هدف داشته باشیم.
زندگی هدفمند با خود شادی درونی به همراه دارد. شادیای که فقط مختص به خودمان است؛ یک خوشحالی کاملا منحصر بفرد و بینظیر.
ثبت ديدگاه