وقتت را صرف چه چیزهایی می کنی؟
وقتی کسی نمی تواند نظر مخالفی را بشنودو درک کندو کاملا احساسی پاسخ می دهد ،مرا یاد دعوای کودکان در پارک و خیابان می اندازد.
دعوایی که هیچ منطقی پشتش نیست. تفکر نیست، حساب کتاب نیست ، و نتیجه اش جمعی از کودک ونوجوان بزهکاردر زندان است که وقتی پای صحبت شان می نشینی همگی اظهار ندامت می کنند. چون هیچ تصوری از بازداشت و زندان نداشتند و قصدشان فقط این بوده که خشم خود را بر سر دیگری تخلیه کنند. کنترل هیجانات یک مهارت است که خوب است آن را یاد بگیریم.
آدمهای هیجانی و زیادی احساساتی همیشه درگیر مشکلات این چنینی هستند ،درشبکه های اجتماعی تصاویر و نوشته ها بر روی ما آنی اثر می گذارند. چیزی در لحظه می شنویم جو گیر می شویم ، اولین تصویر یا استوری که می بینم سریع کپی می کنیم و آنرا در صفحه مان می گذاریم. نظر مان درست مشابه نظر چند نفر از فالورهای مان است. حوصله نداریم مستقل فکر کنیم ،حوصله نداریم متفاوت بیندیشیم. حوصله نداریم ساعتی زمان بگذاریم ،فکر کنیم و بعد عمل کنیم. هر تصمیمی را با احساس مان می گیریم ، چون فکر کردن سخت است، بنابراین آسان ترین راه را انتخاب می کنیم،کپی کردن!
دنباله رو دیگران شدن مثل آب خوردن است ، اصلا فکر نکن و هر کاری بقیه انجام دادند تو هم انجام بده! مطمئنا نتایجی از این قبیل می گیری : بی حوصلگی ،عصبانیت ،اضطراب ،تنش و بحث های بی سرو ته ، که همگی به دلیل کنترل نکردن هیجانات است.
چرا سعی نمی کنیم متفاوت باشیم ؟ مشغول شدن به کار و حرفۀ خود و تحت تاثیر نبودن دیگران، برای ایجاد تمایز کافیست.
ما نیامده ایم کپی دیگران باشیم. بهتر است نسخۀ اصل، اما نه چندان کاملِ خودمان باشیم و از این تمایز به خودمان افتخار کنیم.
مطالب بیشتر:
ثبت ديدگاه