وقتی حقیقت جهانت را دریافتی قلبت پذیرا می‌شود. وقایع و هر چه در اطرافت هست را بهتر می‌پذیری. قلب آرام می‌گیرد.

می‌فهمی خالقت برای چه تو را به دنیا فرستاده! می‌فهمی رسالتت چیست و چرا تو برای زندگی در کنار این افراد انتخاب شدی! می‌فهمی در حالیکه زخمهایت را شفا می‌دهی همچو نوری برای روشنی راه اطرافیانت باشی.  او》 می‌گوید: تو فقط باش!

می‌دانی طلب عشق از کسی یا کسانیکه خودشان زخم دیده‌اند انتظاری بیهوده است‌، شاید رسالت تو این باشد که به زخم‌دیده عشق بورزی و شفایش دهی!

تو نور باش، تو عشق باش، تو روشنی ببخش و شفا بده!

الهی مسیرم را روشن کن! من با عشق به سویت در حرکت‌ام.