این روزها سرم حسابی شلوغ است. تا چند روز آینده به خانهی جدید اسبابکشی میکنیم. با اینکه یک خروار کار سرم ریخته اما انگار مادهی آرامشبخشی در رگهایم تزریق کردهاند. در سکوت و آرامش و کمکم کارهایم را انجام میدهم. این آرامش بخاطر اینست که کارها را بر اساس الویتها انجام میدهم.
از این جابجایی خوشحالم. برای خانهی جدید دهها ایده و برنامه دارم.
یادم میآید دفعات پیش برای جابجایی استرس بیشتری داشتم. هر چه به روز اسبابکشی نزدیک میشدیم ناآرامتر میشدم، اما حالا کاملا برعکس دفعات پیش هستم. زیرا الان روزهایم با برنامهای منظم پیش میرود.
زمانی گذشته و من در طول این مدت با تمرکز بر روی کارهایم، خُلقو خویم و عادتهایم بهتدریج آرام بودن را تمرین میکنم.
حالا که این یادداشت را مینویسم، چشمانم از خستگی باز نمیشود، اما هر طور شده باید مینوشتم تا در لیست روزانهام در قسمت انتشار مطلب در سایت، نقطهی مقابل امروز را سبزرنگ کنم.
من با خودم قرار و مداری بستهام و باید به آن پایبند بمانم. همین عادتها و برنامهریزیهای روزانه است که اگر به آنها عمل کنیم تغییرات چشمگیری در زندگی ما اتفاق میافتد.
منتظر چه هستید. شما هم شروع کنید.
عالی بیتا جان. آفرین به همت تو.کاش منم بتونم انگیزه ام را همیشه قوی نگه دارم.❤❤❤