آرام جانم، سلام.

در چند روز گذشته چندین نامه برای دوستان محتوایی نوشتی و فرستادی. حواسم هست که با چه اشتیاق و دقتی نامه‌ها را می‌نویسی!

گفتی نامه نوشتن برایت موثر بوده و باعث شده خلاقیت بیشتری در نوشته‌هایت به کار ببندی.

گفتی نامه نوشتن تو را نسبت به اطرافت و آدمها دقیق‌تر کرده چون وقتی به کسی نامه می‌نویسی باید دقت بیشتری به او داشته باشی، و گرنه نمیتوانی نامه‌ی خوبی بنویسی.

این روزها بخاطر شلوغی کارهایت کمی خسته بنظر می‌رسی، قرصهای ویتامین روزانه را فراموش نکن. آب کافی بنوش و پیاده روی کن.

از آدمها و شرایطی که ذهن و روحیه‌ات را بهم می‌‌ریزند دوری کن. بیشتر بنویس و بخوان.

یادت نرود تمرکز را در تمام روزهایت جای بده. تو باید متمرکز تر از همیشه به جلو گام برداری.

این روزها کمی از خواندن فاصله گرفته‌ام؛ به واسطه‌ی نوشتنِ نامه‌های روزانه به دوستانم و آزادنویسی‌های روزانه مدت زمان بیشتری می‌نویسم.

هر چه بیشتر می‌نویسم، مصمم‌تر می‌شوم که به مسیرم ادامه دهم. همه‌ی ما که در راه توسعه‌فردی قرار داریم خوب می‌دانیم که این جاده‌ی ناهموار چقدر سخت و پیچیده است. افرادی که در این مسیر قرار دارند برای شارژ شدن نیاز به تقویت روحیه دارند، درست است که چرایی مسیر برای من آشکار است، اما بخاطر تنش‌هایی که در مسیر توسعه‌فردی مقابل ما قرار می‌گیرد، مدام به شارژ روحی نیاز داریم و هیچکس جز افرادی که هم‌دغدغه هستند به این مسئله واقف نیستند و نمی‌توانند درک کنند چقدر انرژی دادن به یکدیگر مهم است.

 

در نامه‌هایی که برای دوستان محتواگر می‌نویسم این مسئله را مد نظر قرار دادم و هدفم اینست که مستقیم یا غیر مستقیم آنها را به ادامه راه‌شان ترغیب کنم.

خوشبختانه تا اینجا موفق بوده‌ام، امیدوارم نامه‌های من تلنگری برای حرکت به جلو و یا دوباره برخاستن دوستانم باشد.