ترس ریشه‌ی توقف است. هرجایی که توقف میکنیم نشانه‌هایی از ترس و نا امیدی را حس میکنیم.
این ترس می‌تواند ترس از یک امتحان باشد،یا انجام یک پروژه ویا ترس از یک نیروی ماورایی یا موجود خیالی که در ذهن مان ساخته‌ایم.
در واقع ترسها در ذهن ما جای دارند و اگر به آنها پر و بال ندهیم ،خُرد و کوچک می‌شوند.احساسات دیگری چون، امید و باور نیز در ذهن ما هستند؛ هر قدر امید ،اراده،باور و انگیزه را در خود رشد دهیم ترسها کوچک و کوچک‌تر می‌شوند.
هر قدر زمان بیشتری را به نوشتن و خلق کردن می‌پردازم ،احساس بهتری دارم. همین احساس خوب پاداشی است برای ادامه دادن و خلق کردن و خلق کردن…
مطالب بیشتر:
ثبت ديدگاه