سرشبی دوست خوش‍رو و ماجراجویم ،زهرا پادکستی برایم فرستاد که راجع به عشق صحبت کرده بود.

زهرا کمی علمی به موضوع عشق پرداخته بود. او ترشح هورمونها دربدن و از اثراتی که عشق بر روی مغز انسان دارد ،صحبت کرده بود.پس از گوش دادن به پادکست ذهنم به طرف افرادی کشیده شد که فکر می‌کنم مشکلاتی که با آن دست و پنجه نرم می‌کنند به دلیل نداشتن عشق در زندگی‌ست.

عشق نه به آن معنا که یکنفر و لزوما” جنس مخالف را در زندگی‌شان داشته باشند، چه بسا افراد بیشماری هستند که کسی را درکنارشان دارند اما از بی‌عشقی رنج می‌برند، اکثر آنها نمی‌دانند رنجی که می‌برند از بی‌عشقی است؛معمولا آن را به مسائل و یا افراد دیگری ربط می‌دهند.

بی‌عشقی می‌تواند وحشتناک باشد،اگر خودت را نادیده بگیری و عاشق خودت نباشی؛در آن صورت ارزش خودت را نادیده می‌گیری و حرمتی برای خود قائل نمی‌شوی.

بی‌عشقی می‌تواند دردناک باشد ،اگر به رشد و توسعه‌ی مهارت‌هایت بی‌تفاوت شوی و از جایت تکان نخوری.

بی‌عشقی می‌تواند آسیب رسان باشد، اگر تلاش نکنی و به خواسته‌ات نرسی با دیدن افرادی که از تو سبقت گرفته‌اند خشمگین می‌شوی و هر جور شده آنها را پایین می‌کشی و له می‌کنی.

بی‌عشقی می‌تواند تلخ باشد، اگر به دور خود دیواری بکشی و چون یکبار شکست را تجربه کردی دیگر هیچ عشقی را نپذیری و برای همیشه درتنهایی بمانی.

بی‌عشقی می‌تواند تمام حس‌های ناخوشایند دنیا را به تو ببخشد.تو را از همه دور کند و مجبورت کند در دنیایی تیره و تار روز را به شب و شب را به روز برسانی.

بی‌عشقی شخص را از نقطه‌ی اصلی و درونی خود دور می‌کند و با دنیایی از غم و ترس و نا امیدی روبرو می‌کند.

با عربده کشیدن ، تهدید کردن ، نفرت پراکنی و زخم زدن نمی‌توان به احساس خوب دست یافت؛باید با منبع درونی خود آشتی کنیم باید شعله‌ی عشقی پُرشور را در قلب‌مان برافروزیم و زنده نگه داریم، باید بذر کوچک عشق را رشد دهیم ،عشق ببخشیم تا زنده بمانیم.

 

مطالب بیشتر:

پادکست|سفرقهرمانی و دستاوردهای آن 

تنش‌های مسیر رشد را دوست بدار 

چرا عشق را انکار می‌کنیم؟