امروز با دیدن این هوای بارانی به تراس رفتم و مدتی همانجا ایستادم ؛ خلاقیتم به من تلنگر می زد که درباره باران بنویسم ونوشتم .
باران نوشته ها:
روزهای بارانی فرصت خوبی ست برای خواندن بیشتر. لحظات دلنشینی است برای نوشتن .
روزهای بارانی می توان در کوچه ای خلوت قدم زد و حجم احساس را با قطره های باران در هم آمیخت و ایده گرفت.
باران سخاوتمند است .شبیه آدمهای راستین
سرشتش پاک و لطیف است شبیه عشق و
آوای موزون قطراتش تسکین دهندۀ روح است.
*****
کتاب شعر آه باران از فریدون مشیری را ورق می زنم…
آه باران
ریشه در اعماق اقیانوس دارد_شاید_
این گیسو پریشان کرده
بیدِ وحشیِ باران.
یا،نه،دریایی ست گویی،واژگونه،برفراز شهر،
شهر سوگواران.
هر زمانی که فرو می بارد ازحد بیش
ریشه در من می دواند پرسشی پیگیر،با تشویش:
رنگ این شب های وحشت را
تواند شست آیا از دل یاران؟
چشم ها وچشمه ها خشک اند.
روشنی ها محو در تاریکی دلتنگ،
هم چنان که نام ها در ننگ!
هر چه پیرامون ما غرق تباهی شد.
آه،باران،ای امیدِ جانِ بیداران!
بر پلیدی ها _که ما عمری ست در گرداب آن غرقیم_
آیا چیره خواهی شد؟
–فریدون مشیری-
مطالب بیشتر:
ثبت ديدگاه