استفاده از حواس پنجگانه یکی از مواردی است که در نوشتن مهم و ضروریست .
ما میتوانیم با بهره‌گیری از حس بینایی با دقت و باریک‌بینی یک فضارا توصیف کنیم.
نگاه یک نویسنده با نگاه یک فرد معمولی متفاوت است. یک فرد معمولی آن چیزی را که در ظاهر می‌بیند، توصیف می‌کند اما نویسنده از چند زاویه به موضوع می‌نگرد. به نظر من یک‌نویسنده باید مجهز به تفکر انتقادی باشد؛ این تفکر برای نوشتن از زوایای مختلف، به او کمک می‌کند تا اندیشه‌اش را بسط داده و قلمش قوی‌تر شود.
این طرز تفکر و نوشتن در مورد حس های شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی نیز مهم هستند.
حتی ریزترین برداشت از احساس خود، از بوییدن یک گل و نوشتن دربارۀ آن، تاثیر شگرفی در ذهن و روح مخاطب می گذارد. با بوییدن گل چه حس یا چه خاطره‌ای در ذهن شما شکل گرفت؟ از آن خاطره بنویسید. ممکن است با گذشت زمان تصوری که از آن خاطره در ذهن‌تان نقش بسته، تغییر کرده باشد. دربارۀ آن تغییرات بنویسید. از خودتان بنویسید که در گذشته چه تصوری داشتید و حالا زاویۀ نگاهتان به آن رویداد یا مسئله تغییرکرده؛ حالا شما عمیق‌تر به مسائل می‌اندیشید و این عمق در نوشته‌های شما نمایان می‌شود.
ما با نوشتن دربارۀ حواس پنجگانه در سطر به سطر داستان‌ها و یادداشت‌های‌مان انواع حس را به مخاطب انتقال داده و ارتباط برقرار می‌کنیم.
شاید در ابتدا نتوانیم کامل و درست احساسات خویش را در نوشته ها بگنجانیم، اما با تکرار در نوشتنِ حس های پنجگانه به تدریج در انتقال احساسات خویش در یادداشت ها به مخاطب، بهتر از قبل عمل خواهیم کرد.
و اما چند مثال:
حس بینایی: دنیایی از رنج در خطوط دور چشمانش نمایان بود.
حس شنوایی:صدای بوق کر کننده ای در ساختمان پیچید. ازپشت ساختمان صدای سازی شنیدم. کسی در فلوت می‌دمید…
حس چشایی: مزه‌ی ترش و شیرین انار سلولهایم را به وجد می آورد.
حس بویایی:بوی قرمه سبزی در فضای خانه روان بود.
حس لامسه:نسیم بهاری در لابلای موهایم می سُرید و پوستم را قلقلک می‌داد.
نوشتن درباره حس های پنجگانه یک تمرین موثر در مسیر نویسندگی است.
اگر به نوشتن علاقه دارید از این تمرین غافل نشوید.
اگر به تولید محتوا علاقمند هستید؛
مطلب زیر را بخوانید.
آنچه باید درباره تولید محتوا بدانیم.
ثبت ديدگاه